حجة الاسلام رضايي نيا در ابتداي اين مراسم ضمن تشريح ابعاد مختلف قيام امام حسين (ع)، به بيان چهار ديدگاه اصلي از تحليل اين قيام پرداختند.

ايشان بيان کردند: امام حسين (ع) هدف از قيام را امر به معروف و نهي از منکر اعلام نمودند نه شرارت و ظلم ستيزي. البته وضعيت جامعه آن روز هم اين را مي طلبيد. در شرايطي که بسياري از منکرات در جامعه جاي معروف را گرفته بود، طبيعي است که امام جامعه ي اسلامي احساس مسئوليت کند. امر به معروف نقطه و مرکز فساد را نشانه مي گيرد که در آن بازه مرکز فساد همان حاکميت زمان، يزيد پسر معاويه بود. امام معصوم قيام مي کند ولو به قيمت جانش تمام شود. يک شوک نياز بود تا جامعه ي اسلامي را که رمقش رو به پايان بود، دوباره جان گرفت و سرپا نگهداشته شد.

وي افزود: عده اي ديگر اصلاح طلبي را دليل قيام امام حسين (ع) مي دادند و اين شعار بسياري از ائمه است. همچنين حضرت فرمود: <<من براي طلب اصلاح در جامعه قيام کردم و مي خواهم سيره و سنت جدم رسول خدا (ص) و اميرالمومنين علي (ع) را زنده کنم>>. خليفه اول و دوم سنگ بنا را کج گذاشتند. معاويه بر شام حکومت مي کرد و در تلاش بود که هيچوقت حکومت به دست بني هاشم نرسد. در اين شرايط لعن بر امير مومنان را در جامعه اسلامي نهادينه کردند و ممنوعيت نوشتن احاديث از آن زمان اغاز شد و تا حدود صد سال ادامه داشت. جامعه به جايي رسيد که کاري از دست سيدالشهدا (ع) و امام مجتبي (ع) بر نمي آمد. چون جامعه آن روز معاويه را پذيرفته بود. پس از آن در دوران خلافت يزيد، امام حسين (ع) زير بار بيعت با يزسد نرفت و براي پس گرفتن حکومت قيام کرد و امام مي خواست حق پايمال شده را به مدار خود برگرداند.

حاج آقاي رضايي نيا ادامه داد: ديدگاه اصلي درمورد قيام حضرت، عمل به تکليف است. چون شيعه تکليف مدار است و ما اين را از اولياي دين گرفته ايم. چون هدف عمل به تکليف است، در عمل کردن به تکليف نتيجه اصلاً مهم نيست. اگر به پيروزي ختم شود مثبت است و اگر هم به شهادت ختم شود مثبت تلقي مي گردد. زيرا شهادت يکي از آموزه هاي ديني ما است. با اين نگاه، حضرت به همه آنچه که مي خواستند و به عنوان هدف تلقي مي کردند، رسيدند. اين در حالي است که حکومت آل اميه چند سال بيشتر دوام نياورد و اصل قضيه اي که بايد در جريان قيام امام حسين (ع) باقي مي ماند، حفظ شد. جامعه اسلامي که نفس هايش به شماره افتاده بود جان تازه گرفت و به پيروزي در اين زمينه هم رسيد.

مسئول اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانش آموزي با اشاره به هفته گرامي داشت بسيج خاطر نشان کرد: در جامعه بسيجي کشور ما نيز آنچه که باعث شد ما به اين امر معتقد باشيم که تا روزي که بسيج زنده است نظام اسلامي برجاست، همين انديشه است که بسيج بيشتر از هر جايي تکليف گرا مي باشد. براي بسيج نتيجه هيچ اهميتي ندارد و راستاي هدف معين بسيج، هرچه بشود خوب است و اين را از قيام امام حسين (ع)  گرفته است. مهم ترين شاخصه بسيج عمل به تکليف است. نگاه بسيجي حضرت امام خميني (ره) قيام را به پيروزي رساند. در دوران انقلاب هرچند بسيج 20 ميليوني شکل نگرفته بود ولي نگاه بسيجي وجود داشت. اولين بسيج در طول تاريخ رسول اکرم (ص)  و اولين بسيجي در نظام ما امام خميني (ره) بود.

حجة الاسلام رضايي نيا تصريح کرد: در هشت سال دفاع مقدس که تمام دشمنان عليه ما متحد شدند و نظام نوپاي ما نيز دستش خالي بود با اتکا به روحيه بسيجي جوانان وارد عمل در عرصه دفاع شد. آنهايي که فرمانده شدند، دانش آموزان دبيرستاني بودند. داستان هايي که از بسيجيان نقل مي شود فقط درمورد اولياي الهي که هشتاد سال با نفس مبارزه کرده باشند قابل هضم است. راهي را که بعضي اولياي الهي هشتاد ساله پيمودند را بسيجيان در دوران دفاع مقدس يک شبه طي کردند. هنر امام (ره) اين بود بسيج را طوري طراحي کرد که هزاران سيد بحرالعلوم را يک شبه سيد بحرالعلوم کرد و اين ثمره ي چيزي جز تفکر بسيجي نبود. پس جنگ نيز در سازندگي مملکت، تفکر بسيجي و جهاد سازندگي به آباد کردن پرداخت. تفکري که از دنيا زدگي دور بود ولي دنيا را آباد ساخت. در فتنه 88 نيز مظلوم ترين شهداي بعد از انقلاب بسيجيان بودند و در اين قضيه فرمايشات مقام معظم رهبري وقتي کارساز شد و برنامه ريزي دهها ساله دشمنان را بر هم ريخت که تفکر بسيجي پشتوانه آن بود. امروز هم اگر در مذاکرات هسته اي حرکت هايي شده است و به جايي رسيده ايم، به پاس مقاومت هايي است که در اين سال ها شده است و تفکر بسيجي باعث غلبه بر تحريم ها و محروميت ها بود.

ايشان در پايان بيان نمودند: بسيج در عين همه جفاها، مقدر هم هست و تا روزي که بسيج، بسيجي و تفکر بسيجي در اين مملکت هست، هيچ آسيبي به نظام اسلامي نخواهد رسيد.