روز 26 مرداد سال 1369 ميهن اسلامي شاهد حضور اولين گروه آزادگان سرافرازي بود که پس از سال ها اسارت در زندان ها و اسارتگاه هاي رژيم بعث عراق، قدم به خاک پاک ميهن اسلامي خود گذاشتند.

آزادگان، با ايمان راسخ خود در برابر همه فشارهاي جسمي و روحي دشمنان ايستادند و روابط اجتماعي جامعه کوچک اردوگاهي خود را بر پايه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجه هاي مزدوران بعث هراسي به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضي ترين کسان به قضاي الهي بودند. اينان سينه هايي فراخ تر از اقيانوس داشتند که از همه جا و همه کس بريده و به خدا پيوسته بودند، آزاده ناميده شدند چون از قيد نفس و نفسيات رهايي يافته بودند.                                   

فرزندان ميهن به عشق ديدار پير جماران، روزهاى سخت هجران را به اميد وصال سپرى مي کردند و هردم به اين اميد، روزها را لحظه‏ شمارى مي ‏کردند.

امام خميني(ره)   

... ما را چه رسد که با اين قلم‏هاي شکسته و بيان‏هاي نارسا در وصف شهيدان و جانبازان و مفقودان و اسيراني که در جهاد في سبيل الله جان خود را فدا کرده و يا سلامت خويش را از دست داده‏اند يا به دست دشمنان اسلام اسير شده ‏اند مطلبي نوشته يا سخني بگوييم. زبان و بيان ما عاجز از ترسيم مقام بلند پايه عزيزاني است که براي اعلام کلمه  حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامي جان بازي نموده‏ اند.

حضرت آيت الله خامنه اي(مدظله العالي) رهبر معظم انقلاب در ديدار با آزادگان مي فرمايند؛

شما‌ها ده سال، هشت سال ـ کمتر يا بيشتر ـ سخت‌ترين دوران را گذرانديد. جواني و زندگي باطراوت دوران شباب را در راه خدا داديد، اما ضرر نکرديد؛ چون با خدا معامله کرديد. صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشيد. خانواده‌هاي شما با صبر خود اسلام را روسفيد کردند و به نظام و جمهوري اسلامي آبرو دادند.

آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضي ترين کسان به قضاي الهي بودند. اينان سينه هايي فراخ تر از اقيانوس داشتند که از همه جا و همه کس بريده و به خدا پيوسته بودند. آزاده ناميده شدند چون از قيد نفس و نفسانيات رهايي يافته بودند