أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ؛

بهترين عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار فرج و گشايش است.

تحف العقول، ص403

ما ضر من مات منتظر لامرنا ألا يموت في وسط فسطاط المهدي و عسکره
آنکه در انتظار امر ما بميرد از اينکه در وسط خيمه مهدي و لشکرش از دنيا نرفته ضرر نکرده است.

کافي ج1 ص372

ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَي دينِهِ وَ لَم يَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَيبَةِ إمامِهِ فَهو مَعي في دَرَجَتي يَومَ القيامَة
بدانيد آنان که در زمان غيبت حجت خدا در دين خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غيبت منکرش نشوند، روز قيامت با من هم درجه خواهند بود.

بحارالانوار ج51 ص109

نَحنُ وَسيلَتُهِ فِي خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه في غَيبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبيائِه؛

ما اهل بيت رسول خدا(ص) وسيله ارتباط خدا با مخلوقاتيم ما برگزيدگان خداييم و جايگاه پاکي ها، ما دليل هاي روشن خداييم و وارث پيامبران الهي.

شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ ابن‌ ابي‌ الحديد، ج16‌، ص211

فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة؛

خدا اطاعت و پيروي از ما اهل بيت را سبب برقراري نظم اجتماعي در امت اسلامي و امامت و رهبري ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

بحار الانوار، ج 43، ص 158

نَحْنُ اَقَمْنا عَمودَ الْحَقِّ و هَزَمْنا جُيوشَ الْباطِلِ؛

ما (اهل بيت) ستون هاى حق را استوار و لشكريان باطل را متلاشى كرديم.

عيون الحكم والمواعظ، ص 499

اَدِّبوا اَولادَكُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّكُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ ؛

فرزندانتان را به سه چيز ادب كنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحكم، ح 4488

اِنّا اَهلُ بَيْتٍ نَرى وَعدَنا عَلَينا دَينا كَما صَنَعَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله؛

ما اهل بيت، وعده‏هاى خود را براى خودمان، بدهى و دِين حساب مى‏كنيم، چنانكه رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله چنين مى‏كردند.

تحف العقول، ص 446

اللّهُمَّ أحِبَّ حَسَنا وحُسَينا وأحِبَّ مَن يُحبُّهُما

بار خدايا! حسن و حسين را دوست بدار و دوستداران آن دو را نيز دوست بدار.

ميزان الحكمة : ح 1173

اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَيْتى فيكُمْ كَمَثَل سَفينَةِ نوحٍ عليه‏السلام مَنْ دَخَلَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛

مَثَلِ اهل بيت من، همانند كشتى نوح است كه هر كس سوار آن شد، نجات يافت و هر كس رهايش كرد، غرق گرديد.

كنزالعمال، ح 16582

إيّاکُم وَ الغُلو فينا قُولوا إنّا عَبيدٌ مَربوبونَ وَ قُولوا في فَضلِنا ما شِئتُم.

درباره ما غلو نکنيد، ما را بندگان پرورش يافته (حق تعالي) بدانيد آنگاه در فضليت ما هر چه خواستيد بگوييد.

بحارالانوار ج10 ص92

فاطِمَةُ سِيدَةُ نِساءِ أهلِ الجَنَّة.

فاطمه بانوى زنان بهشت است.

مكارم الأخلاق: ص 93

مَن زارنَا في مَماتِنا فَکَانَّما زارَنا في حَياتِنا.

هر که ما را پس از مردنمان زيارت کند گويا ما را هنگام زنده بودنمان زيارت کرده است.

مستدرک الوسايل ج 10 ص 18

حَديثٌ تَدرِيهِ خَيرٌ مِن ألفِ حَديثٍ تَروِيهِ.
يك حديث بفهمى بهتر است از آن كه هزار حديث [نفهميده] نقل كنى.

معانى الأخبار - ج 2 - ص 3. ميزان الحکمة ج2- ص520 ح3518

فى بَيانِ ما يَحدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ المامِ الحُجَّةِ عليه‏السلام : وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الرضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ مِمّا يَزيدُ اللّه‏ُ فيها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّيفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّيفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَولُهُ تعالى: «وَ لَو اَنَّ اَهلَ القُرى آمَنوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الرضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛

در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه‏السلام رخ مى‏دهد : بركت از آسمان به سوى زمين فرو مى‏ريزد، تا آن‏جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏افزايد، مى‏شكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى‏خورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ها ايمان مى‏آوردند و تقوا پيشه مى‏كردند، بركت‏هايى از آسمان و زمين به روى آنان مى‏گشوديم، ليكن تكذيب كردند)

مختصر بصائر الدرجات، ص 51

اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولاية،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتيها؛
سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زکات و ولايت که هيچ يک از آنها بدون ديگرى درست نمى‏ شود.

کافى، جلد2، ص 18