امام(ره) علمدار اسلام ناب محمدي(ص)

امروز هم در دنيا اسلامى که با ظلم و زورگويى درافتد و چپاولگرى و فساد را محکوم کند، وجود دارد. اين اسلام بايد در انتظار دشمنى ابرقدرتها و امريکا و صهيونيستها و کمپانيهاى غارتگر عالم و سلاطين فاسد و رؤساى مفسد امروز دنيا باشد.

روزى که ما پشت سر امام عزيز و علمدار اسلام ناب، شعارهاى اسلام واقعى را مطرح مى‏کرديم، مى‏دانستيم که دشمنها و قدرتها و ابرقدرتها در مقابل ما صف‏آرايى مى‏کنند. در صدر اسلام هم همين‏گونه بود. آن روزى که يهوديها و منافقان و کفار و مشرکان، اطراف مدينه‏ى پيامبر را محاصره کردند و جنگ احزاب و خندق را به وجود آوردند، مؤمنين واقعى گفتند: «هذا ما وعدنااللَّه و رسوله»؛ اين، چيز تازه‏يى نيست. خدا و رسولش به ما گفته بودند که بدها و شريرها و فاسدها عليه شما همدست خواهند شد. بنابراين، آنها چون صدق وعده‏ى الهى را ديدند، ايمانشان قويتر شد.

هرجا که اسلام واقعى آشکار شد، اگرچه قدرتهاى خبيث و پليد در مقابل آن صف‏آرايى کردند، اما انسانهاى پاک و دلهاى مطهر و روحهاى صاف و فطرتهاى پاک و ناآلوده، با همه‏ى توان و وجود از آن حمايت کردند. چرا ده ميليون انسان عزادار در ايام رحلت امام(ره) گرد پيکر مطهر آن بزرگوار جمع شدند و آن‏گونه بر سر و سينه‏ى خود مى‏زدند؟ چرا صدها ميليون مسلمان در سرتاسر عالم، به خاطر درگذشت يک انسان، اين‏طور عزادار و داغدار شدند؟ محبوبيت امام ما به خاطر چه بود؟ جواب، يک کلمه است: به خاطر اسلام. خود آن بزرگوار اين نکته را به ما ياد داد و خود او به ما فهماند و تأکيد کرد که به خاطر اسلام، خدا دلها را متوجه انقلاب و رهبر و ملت ايران کرد.

آن چيزى که به پاها و دلهاى شما قوّت داد، تا بتوانيد راههاى طولانى را طى کنيد و به اين‏جا بياييد، اسلام ناب و مدافع مظلوم و ناسازگار با ظالم بود. اين اسلام است که دلها را جذب و جمع مى‏کند و نيرويى عظيم و شکست‏ناپذير به وجود مى‏آورد. راز اصلى همين نکته است، که ما بايد آن را درست درک کنيم و هميشه به ياد داشته باشيم.

«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت روحانيون و مسئولان و مردم استانهاي فارس، هرمزگان، شهرهاي قزوي، تاکستان و .... 21/4/1368»

آرمان هاي بزرگ امام(ره)

آرمانهاى بزرگى که امام(ره) بيان مى‏کردند، عبارت بود از: مبارزه با استکبار جهانى، حفظ اعتدال قاطع در خط «نه شرقى و نه غربى»، اصرار فراوان بر استقلال حقيقى و همه‏جانبه‏ى ملت - خودکفايى به معناى کامل - پافشارى فراوان و تمام‏نشدنى بر حفظ اصول دينى و شرع و فقه اسلامى، ايجاد وحدت و همبستگى، توجه به ملتهاى مسلمان و مظلوم دنيا، عزت بخشيدن به اسلام و ملتهاى اسلامى و مرعوب نشدن در مقابل قدرتهاى جهانى، ايجاد قسط و عدل در جامعه‏ى اسلامى، حمايت بى‏دريغ و هميشگى از مستضعفان و محرومان و قشرهاى پايين جامعه و لزوم پرداختن به آنها. همه‏ى ما شاهد بوديم که امام در اين خطوط، مصرانه و بدون تعلل، حرکتش را ادامه داد. ما بايد راه و اعمال صالح و حرکت مداوم او را دنبال کنيم.
«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت نخست وزير، هيئت وزيران 17/3/1368»

کار بزرگ امام(ره)

اولين کار بزرگ او، احياى اسلام بود. دويست سال است که دستگاههاى استعمارى سعى کردند تا اسلام به دست فراموشى سپرده شود. يکى از نخست‏وزيرهاى انگليس در جمع سياستمداران استعمارى دنيا اعلام کرده بود که ما بايد اسلام را در کشورهاى اسلامى منزوى کنيم! قبل و بعد از آن نيز پولهاى گزافى خرج شد تا اسلام در درجه‏ى اول از صحنه‏ى زندگى، و در درجه‏ى دوم از ذهن و عمل فردى انسانها خارج شود؛ چون مى‏دانستند اين دين، بزرگترين مانع در راه چپاول قدرتهاى بزرگ و استکبارى است. امام ما اسلام را دوباره زنده کرد و به ذهن و عمل انسانها و صحنه‏ى سياسى جهان برگرداند.

دومين کار بزرگ او، اعاده‏ى روح عزت به مسلمين بود. اين‏گونه نبود که اسلام صرفاً در بحثها و تحليلها و دانشگاهها و صحن جامعه و زندگى مردم مطرح شود؛ بلکه بر اثر نهضت امام ما، مسلمانها در همه جاى عالم احساس عزت کردند.

يک نفر مسلمان از کشورى بزرگ که مسلمين در آن در اقليت قرار دارند، به من مى‏گفت: قبل از انقلاب اسلامى، مسلمان بودن خود را هرگز اظهار نمى‏کرديم. طبق فرهنگ آن کشور، همه اسم محلى داشتند، و هرچند خانواده‏هاى مسلمان روى بچه‏هاى خود اسم اسلامى مى‏گذاشتند، اما جرأت نمى‏کردند آن اسم را اظهار کنند و از بيان آن خجالت مى‏کشيدند! اما بعد از انقلاب شما، مردم ما با افتخار اسم اسلامى خود را مى‏گويند، و اگر از آنها بپرسند که شما چه کسى هستيد، اول آن اسم اسلامى را با افتخار بر زبان مى‏آورند.
بنابراين، با کار بزرگى که امام(ره) انجام داد، مسلمانها در همه جاى دنيا احساس عزت مى‏کنند و به مسلمانى و اسلام خود مى‏بالند.

سومين کار بزرگ او اين بود که به مسلمانها احساس درک امت اسلامى داد. قبل از اين، مسلمانها در هر جاى دنيا که بودند، چيزى به نام امت اسلامى برايشان مطرح نبود و يا اصلاً جدى تلقى نمى‏شد. امروز همه‏ى مسلمانها در اقصاى آسيا تا قلب آفريقا و تمام خاورميانه و در اروپا و امريکا، احساس مى‏کنند که جزو يک جامعه‏ى جهانىِ بزرگ به نام امت اسلامى هستند. امام احساس شعور نسبت به امت اسلامى را ايجاد کرد، که بزرگترين حربه براى دفاع از جوامع اسلامى در مقابل استکبار است.

چهارمين کار بزرگ او، ازاله‏ى يکى از مرتجعترين و پليدترين و وابسته‏ترين رژيمهاى منطقه و جهان بود. ازاله‏ى حکومت پادشاهى در ايران، يکى از بزرگترين کارهايى بود که کسى مى‏توانست آن را تصور کند. ايران مهمترين دژ استعمار در منطقه‏ى خليج‏فارس و خاورميانه بود. اين دژ، به دست امام ما در هم فرو ريخته شد.
کار پنجم او، ايجاد حکومتى بر مبناى اسلام بود؛ چيزى که به ذهن مسلمانها و غيرمسلمانها خطور نمى‏کرد، و خواب خوشى بود که مسلمانهاى ساده‏لوح هم هرگز آن را با خود تصور نمى‏کردند و نمى‏ديدند. امام(ره) در حد يک معجزه، به اين خيال افسانه‏آميز لباس واقعيت پوشاند.

کار ششم او، ايجاد نهضت اسلامى در عالم بود. قبل از انقلاب اسلامى، در بسيارى از کشورها و از جمله کشورهاى اسلامى، گروهها و جوانها و ناراضيها و آزادى‏طلبها، با ايدئولوژيهاى چپ وارد ميدان مى‏شدند؛ اما بعد از انقلاب اسلامى، پايه و مبناى حرکتها و نهضتهاى آزاديبخش، اسلام شد. امروز در هر نقطه‏يى از دنياى وسيع اسلام که جمعيت يا گروهى به انگيزه‏ى آزاديخواهى و ضديت با استکبار حرکت مى‏کنند، مبنا و قاعده‏ى کار و اميد و رکنشان، تفکر اسلامى است.

هفتمين کار بزرگ او، نگرشى جديد در فقه شيعه بود. فقاهت ما پايه‏هاى بسيار مستحکمى داشته و دارد. فقاهت شيعه، يکى از محکمترين فقاهتها و متکى به قواعد و اصول و مبانى بسيار مستحکمى است. امام عزيزمان اين فقه مستحکم را در گستره‏يى وسيع و با نگرشى جهانى و حکومتى مورد توجه قرار داد و ابعادى از فقه را براى ما روشن کرد که قبل از آن روشن نبود.

کار هشتم او، ابطال باورهاى غلط در باب اخلاق فردى حکام بود. در دنيا پذيرفته شده است که کسانى که در رأس اجتماعات قرار مى‏گيرند، اخلاق فردىِ خاصى داشته باشند! تکبر ورزيدن، برخوردار بودن از زندگى راحت و مسرفانه، تجمل‏گرايى، خودرأيى و خودخواهى و امثال اينها، چيزهايى است که مردم دنيا قبول کردند که کسانى که در رأس حکومتها قرار مى‏گيرند، اين اخلاق را داشته باشند. حتّى در کشورهاى انقلابى، انقلابيونى که تا ديروز زير چادرها زندگى مى‏کردند و در دخمه‏ها مخفى مى‏شدند، به مجرد اين‏که به حکومت مى‏رسند، وضع زندگيشان عوض مى‏شود و اخلاق حکومتيشان تغيير مى‏کند و همان وضعيتى را به خود مى‏گيرند که بقيه‏ى سلاطين و رؤساى عالم داشتند! ما از نزديک چنين چيزى را ديده‏ايم؛ براى مردم هم مايه‏ى تعجب نيست.
امام ما اين باور غلط را عوض کرد و نشان داد که رهبر محبوب و معشوق يک ملت و ديگر مسلمانان عالم، مى‏تواند زندگى زاهدانه‏يى داشته باشد و به جاى کاخهاى مجلل، در يک حسينيه از ديدارکنندگان پذيرايى کند و با لباس و زبان و اخلاق انبيا با مردم برخورد کند.

اگر دلهاى حکام و زمامداران به نور معرفت و حقيقت روشن شده باشد، تجمل و تشريفات و اسراف و برخورداريهاى زياد و خودرأيى و تکبر و استکبار، جزو لوازم حتمى زمامدارى آنها محسوب نمى‏شود. از معجزات بزرگ آن بزرگوار اين بود که هم در زندگى خود و هم در آن دستگاهى که به وجود آورده بود، نور معرفت و حقيقت تجلى يافته بود.

کار نهم او، احياى روحيه‏ى غرور و خودباورى در ملت ايران بود. برادران عزيز! حکومتهاى استبدادى و فردى، سالهاى متمادى ملت ما را به صورت ملتى ضعيف و مستضعف و توسرى‏خور در آورده بودند؛ ملتى که از استعداد جوشان و خصلتهاى جمعىِ فوق‏العاده ممتاز برخوردار است و در طول تاريخ بعد از اسلام، اين‏همه افتخارات علمى و سياسى دارد.

قدرتهاى خارجى - مدتى انگليسيها و مدتى هم روسها و ديگر دولتهاى اروپايى، و پس از آن امريکاييها - ملت ما را تحقير کرده بودند. ملت ما هم باور کرده بود که قابليت و لياقت کارهاى بزرگ را ندارد، سازندگى از او بر نمى‏آيد، ابتکار از او ساخته نيست و ديگران بايد بر او آقايى کنند و به او زور بگويند! بنابراين، روح غرور و افتخار ملى را در ملت ما کشته بودند؛ ولى امام عزيز ما، روح غرور و افتخار ملى را در ملت ايران بيدار و زنده کردند.
در همان حال که ملت ما از احساسات و نخوتهاى بيجاى ناسيوناليستى - که استکبار عامل آن، و رژيم منحوس پهلوى مروجش بود - مبرا هستند، اما احساس عزت و قدرت مى‏کنند. امروز ملت ما از دست به دست هم دادن و توطئه‏ى مشترک شرق و غرب و ارتجاع نمى‏ترسند و احساس ضعف هم نمى‏کنند. جوانهاى ما احساس مى‏کنند که خودشان مى‏توانند کشورشان را بسازند. مردم ما احساس مى‏کنند که قدرت و توان آن را دارند که در مقابل تحميلها و زورگوييهاى شرق و غرب بايستند. اين روح عزت و خودباورى و غرور ملى و افتخارات حقيقى و اصيل را امام(ره) در ملت ما زنده کرد.

و بالاخره دهمين کار بزرگ او، اثبات اين نکته بود که «نه شرقى و نه غربى»، يک اصل عملى و ممکن است. ديگران خيال مى‏کردند که يا بايد به شرق متکى بود و يا به غرب، يا بايد نان اين قدرت را خورد و ستايشش کرد و يا آن قدرت را ! فکر نمى‏کردند که يک ملت بتواند هم به شرق و هم به غرب «نه» بگويد و بايستد و بماند و خود را روزبه‏روز ريشه‏دارتر کند؛ اما امام(ره) اين نکته را ثابت کرد.

«فرازي از خطبه‌هاي نماز جمعه 23/4/1368»

امام(ره) معلم انقلاب

بعد از انقلاب، انقلاب و معلم انقلاب - که امام بزرگوار ما بود - به ما ملت تفهيم کردند که ما مى‏توانيم خودمان کار کنيم؛ خودمان تلاش کنيم؛ خودمان بسازيم؛ خودمان قاعده‏ى سازندگى و توليد و مصرف را - که همان فرهنگ ماست - بنيانگذارى کنيم. ما بايد اين را در همين دوران سازندگى هم به کار بگيريم. ما هرگز به داشته‏هاى ديگران پشت نمى‏کنيم. هر کسى هرچه دارد؛ چه علم، چه امکانات، چه تکنولوژى و موجودى فنى او - وقتى که ناگزير باشيم - اگر بتوانيم همه‏ى آنها را در خدمت هدفهاى خودمان قرار بدهيم، لحظه‏يى دريغ نخواهيم کرد. ما همه‏ى اينها را بايستى وسيله و پلى براى جوشيدن استعداد سازندگى از درون کشور قرار بدهيم. هرجا که مى‏توانيم در داخل کشور توليد کنيم، بايستى اين را بر استفاده‏ى از مصنوعات خارجى ترجيح بدهيم. هر چيزى که در داخل کشور توليد مى‏شود، براى ما مبارک‌تر از مشابه خارجى آن است؛ حتّى اندکى بهتر از آن که از دست ديگرى و دروازه‏يى از دروازه‏هاى کشور وارد بشود.
«فرازي از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار با وزير، جمعي از مسئولان و کارشناسان وزارت نفت و ... 12/9/1370»

هنر بزرگ امام(ره)

هنر بزرگ و خدمت بى‏بديل امام بزرگوارمان اين بود که اسلام را از غربت درآورد. مسلمانان، حتّى در خانه‏ها و شهرهاى خودشان غريب بودند. اسلام، حتّى در مواطن اصلى خود غريب بود. دشمنان اسلام، با فرهنگ الحاد و فساد و نظامهاى طاغوتى، فرصت به‏خودانديشيدن را هم از مسلمانان گرفته بودند. در چنين شرايطى، امام بزرگوار ما، آن سلاله‏ى پيامبران و دست قدرت خدا در اين روزگار، اين گرد غربت را از چهره‏ى اسلام زدود و سترد.

«از بيانات مقام معظم رهبري در ديدار با اولين گروه از ميهمانان خارجي مراسم دومين سالگرد ارتحال امام خميني(ره) 15/3/1370»

استقلال توأم با معنويت

هنر بزرگِ امام بزرگوار ما اين بود که چارچوب محکمى را براى اين انقلاب به وجود آورد و نگذاشت اين انقلاب در هاضمه قدرتها و جريانهاى سياسىِ مسلّط هضم شود. شعار «نه شرقى، نه غربى، جمهورى اسلامى»، يا شعار «استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى» که تعاليم امام و خطّ اشاره انگشت ايشان در دهان مردم انداخت، معنايش اين بود که اين انقلاب متّکى به اصول ثابت و مستحکمى است که نه به اصول سوسياليزمِ اردوگاه آن روز شرق ارتباطى دارد، نه به اصول سرمايه‏دارىِ ليبرال اردوگاه غرب. علّت اين‏که شرق و غرب با اين انقلاب دشمنى کرده‏اند و سرسختى نشان داده‏اند، همين بود.

اين انقلاب بر پايه اصول مستحکمى بنا شد؛ هم اجراى عدالت را مورد نظر قرار داد، هم آزادى و استقلال را - که براى ملتها از مهمترين ارزشهاست - مورد توجّه قرار داد، هم معنويت و اخلاق را. اين انقلاب، ترکيبى از عدالتخواهى و آزاديخواهى و مردم‏سالارى و معنويت و اخلاق است؛

«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در اجتماع بزرگ زائران حرم امام خميني (ره)14/3/1381»

وظيفه ما در قبال راه امام(ره)

دشمنان زخم‏خورده و کمين‏کرده‏ى انقلاب، سالها انتظار چنين روزهايى را کشيده‏اند و اکنون همچون خفاشانى که غروب خورشيد را انتظار مى‏برند، در صدد تحرکات خبيث و پليد خود مى‏باشند. اگرچه طوفان احساسات مقدس ملت، که اين روزها همچون آتشفشانى فضاى کشور را گداخته، به بدخواهان و فتنه‏انگيزان داخلى و نيز به دشمنان کينه‏ورز خارجى، مجال هيچ‏گونه شرارت نخواهد داد و هر حرکتى بر عليه نظام مقدس جمهورى اسلامى را، که ارزنده‏ترين ميراث رهبرکبير و فقيد ماست، به آتش خواهد کشيد، ولى حفظ آمادگى و هشيارى و حضور در صحنه و حساس بودن در برابر تحرکات مشکوک، امروز از جمله‏ى فرايض عمومى است.
استکبار جهانى از لحظه‏ى پيروزى انقلاب اسلامى تاکنون، هرگز سوداى تضعيف، بلکه محو جمهورى اسلامى را از سر بيرون نکرده؛ همچنان که از هيچ اقدام ممکن و مقرون‏به‏صرفه نيز در اين راه خوددارى نورزيده است، و تا آنگاه که ملت و مسؤولان جمهورى اسلامى، پايبند به استقلال و عزت ملى و اصول اسلامى خود مى‏باشند، اين انگيزه را در خود نگاه خواهد داشت؛ منتها به فضل و مدد الهى و بنابر قوانين خلقت و تاريخ، در برابر عزم و اراده و آمادگى ملت، کارى از او ساخته نبوده و کيد و مکر او به جايى نرسيده است و به خواست خداوند، همواره نيز همين‏گونه خواهد بود؛ ان‏شاءاللَّه.

لذا اين‏جانب، از همه‏ى آحاد ملت و اقشار گوناگون مى‏خواهم که حفظ آمادگى و هشيارى و توجه به توطئه‏هاى دشمنان را فريضه‏ى انقلابى خود بدانند و نيات پليد دشمنان را از موضعگيريهاى سياسى و تبليغاتى جهانى آنان و نيز از شايعه‏پردازيها و ايجاد مضيقه‏هاى اقتصادى کشف کنند و بدانند که در صورت آمادگى و هشيارى، همه‏ى توطئه‏هاى دشمن خنثى مى‏گردد و پيروزى از آنِ ملت ايران خواهد بود.

همان‏طور که رهبر کبير و عزيز ما بارها تکرار مى‏کردند و در وصيت‏نامه‏ى سياسى، الهى خود نيز بر آن تأکيد ورزيده‏اند، وحدت کلمه و وحدت صفوف ملت ما که رمز پيروزى انقلاب بود، رمز بقا و سلامت و تداوم آن نيز هست. تقسيم شدن ملت به گروهها و دسته‏هاى متعارض و عمده کردن اختلافات کم‏اهميت و احساسات غيرمنطقى و به فراموشى سپردن اصول مهمى که ميان همه‏ى ملت ما و لااقل ميان اکثريت عظيمى از آنان مشترک است، و به فراموشى سپردن حضور دشمن و خطرات جبران‏ناپذير ناشى از آن، بزرگترين فاجعه براى ملتى است که مى‏خواهد حق تضييع‏شده‏ى خود را احيا کند و خود را از وابستگى به بيگانگان برهاند....
«فرازي از پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به ملت شريف ايران در تجليل از امام خميني(ره) 18/3/1368»

درس امام(ره) به امت

جمله‏اى در وصيت‏نامه‏ى امام عزيزمان هست که هرگز نبايد آن را فراموش کنيم. ايشان فرمودند: آن عاملى که انقلاب را به پيروزى رساند، همان عامل، انقلاب را تداوم خواهد داد. يعنى اتکال به خدا و ايمان مردم به اسلام و تصميم قاطع بر انجام وظيفه‏ى الهى و اسلامى و وحدت کلمه، رمز پيروزى و تداوم انقلاب است. اين، يک درس هميشگى براى همه‏ى ماست.

امروز شاهديم که بر کشور ما، وحدت و صميميت و صفاى همگانى حاکم است. اين، حادثه‏اى بسيار عظيم و از برکات روح مطهر امام بزرگوار ماست. اخلاص آن مرد بزرگ الهى، بعد از رحلت او هم در فضاى اين جامعه اثر گذاشت و دلها را به هم انس داد و پيوندها را محکم کرد. اتحاد کلمه و همراهى شما مردم با هم و پيوند محکمى که بين شما و مسؤولان ابراز شد، همه‏ى دنيا آن را ديدند و باعث يأس دشمنان گرديد.
با ورود امام به صحنه‏ى داخلى کشور در سال 57، انقلاب طراوت ديگرى يافت و برگ و بارى پيدا کرد و ثمربخش شد. لطف خدا بر امام بود که در وجودش اين برکات را قرار داد. روح مطهر او در هنگام وفات و عروج ملکوتيش نيز مشمول برکات و لطف الهى شد و موجب گرديد تا انقلاب در ايام رحلت آن بزرگوار هم مثل روزهاى اول پيروزى، برگ و بار تازه‏تر پيدا کند و از هيمنه و هيبت برخوردار بشود و دشمنان را مأيوس کند.
ما امروز به برکت امام(ره) مى‏توانيم از موضع قدرت و قوّت با دنيا حرف بزنيم. هيچ‏کس در دنيا نبايد تصور کند که جمهورى اسلامى اندکى در خود احساس ضعف مى‏کند. به فضل پروردگار، ما امور داخلى خودمان را با قوّت و اعتمادبه‏نفسِ کامل پيش خواهيم برد و ارتباطات خارجى را تا آن‏جا که با اصول ما منطبق باشد و براى اسلام و مسلمين و ملت ايران و انقلاب و جمهورى اسلامى مقرون به صلاح و صرفه باشد، با قوّت و قدرت و از موضع بالا گسترش خواهيم داد.

اين جمله را که امام بزرگوارمان بارها و بارها روى آن تاکيد مى‏کردند، به ياد داشته باشيد که: رمز همه‏ى پيروزيها، وحدت کلمه و حضور در صحنه است. اگر وحدت کلمه و حضور مردم در صحنه نباشد، ملت ايران نخواهد توانست گامى به جلو بگذارد؛ ولى اگر همه‏ى مردم اين رمز را شناختند و حفظ کردند، البته خداوند به آنها کمک خواهد کرد. اين وعده‏ى الهى است که: «والّذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سبلنا»، «من‏کان للَّه‏کان‏اللَّه له». اينها وعده‏ى حق و صدق و قطعى الهى است.

بحمداللَّه خدا با ملت ايران است و وجود بزرگوار آن رهبر عالى‏قدر و انسان والا و بى‏نظير، واقعاً بزرگترين نعمتها براى ما بوده است. امروز هم کلمات و نصايح او که براى ما باقى مانده، بزرگترين نعمت براى ماست؛ چون کلمات خدا و انبياست و بايد قدرشان را بدانيم و ان‏شاءاللَّه به آنها عمل کنيم.

«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت روحانيون، مسئولان و مردم استان خوزستان 21/4/1368»

درس امام(ره) به امت

جمله‏اى در وصيت‏نامه‏ى امام عزيزمان هست که هرگز نبايد آن را فراموش کنيم. ايشان فرمودند: آن عاملى که انقلاب را به پيروزى رساند، همان عامل، انقلاب را تداوم خواهد داد. يعنى اتکال به خدا و ايمان مردم به اسلام و تصميم قاطع بر انجام وظيفه‏ى الهى و اسلامى و وحدت کلمه، رمز پيروزى و تداوم انقلاب است. اين، يک درس هميشگى براى همه‏ى ماست.

امروز شاهديم که بر کشور ما، وحدت و صميميت و صفاى همگانى حاکم است. اين، حادثه‏اى بسيار عظيم و از برکات روح مطهر امام بزرگوار ماست. اخلاص آن مرد بزرگ الهى، بعد از رحلت او هم در فضاى اين جامعه اثر گذاشت و دلها را به هم انس داد و پيوندها را محکم کرد. اتحاد کلمه و همراهى شما مردم با هم و پيوند محکمى که بين شما و مسؤولان ابراز شد، همه‏ى دنيا آن را ديدند و باعث يأس دشمنان گرديد.
با ورود امام به صحنه‏ى داخلى کشور در سال 57، انقلاب طراوت ديگرى يافت و برگ و بارى پيدا کرد و ثمربخش شد. لطف خدا بر امام بود که در وجودش اين برکات را قرار داد. روح مطهر او در هنگام وفات و عروج ملکوتيش نيز مشمول برکات و لطف الهى شد و موجب گرديد تا انقلاب در ايام رحلت آن بزرگوار هم مثل روزهاى اول پيروزى، برگ و بار تازه‏تر پيدا کند و از هيمنه و هيبت برخوردار بشود و دشمنان را مأيوس کند.
ما امروز به برکت امام(ره) مى‏توانيم از موضع قدرت و قوّت با دنيا حرف بزنيم. هيچ‏کس در دنيا نبايد تصور کند که جمهورى اسلامى اندکى در خود احساس ضعف مى‏کند. به فضل پروردگار، ما امور داخلى خودمان را با قوّت و اعتمادبه‏نفسِ کامل پيش خواهيم برد و ارتباطات خارجى را تا آن‏جا که با اصول ما منطبق باشد و براى اسلام و مسلمين و ملت ايران و انقلاب و جمهورى اسلامى مقرون به صلاح و صرفه باشد، با قوّت و قدرت و از موضع بالا گسترش خواهيم داد.

اين جمله را که امام بزرگوارمان بارها و بارها روى آن تاکيد مى‏کردند، به ياد داشته باشيد که: رمز همه‏ى پيروزيها، وحدت کلمه و حضور در صحنه است. اگر وحدت کلمه و حضور مردم در صحنه نباشد، ملت ايران نخواهد توانست گامى به جلو بگذارد؛ ولى اگر همه‏ى مردم اين رمز را شناختند و حفظ کردند، البته خداوند به آنها کمک خواهد کرد. اين وعده‏ى الهى است که: «والّذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سبلنا»، «من‏کان للَّه‏کان‏اللَّه له». اينها وعده‏ى حق و صدق و قطعى الهى است.

بحمداللَّه خدا با ملت ايران است و وجود بزرگوار آن رهبر عالى‏قدر و انسان والا و بى‏نظير، واقعاً بزرگترين نعمتها براى ما بوده است. امروز هم کلمات و نصايح او که براى ما باقى مانده، بزرگترين نعمت براى ماست؛ چون کلمات خدا و انبياست و بايد قدرشان را بدانيم و ان‏شاءاللَّه به آنها عمل کنيم.

«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت روحانيون، مسئولان و مردم استان خوزستان 21/4/1368»

شاخصهاي مکتب سياسي امام(ره)

من مى‏خواهم روى مکتب سياسى امام تکيه کنم. مکتب سياسى امام نمى‏تواند از شخصيت پُرجاذبه‏ى امام جدا شود. راز موفقيت امام در مکتبى است که عرضه کرد و توانست آن را به‏طور مجسم و به‏صورت يک نظام، در مقابل چشم مردم جهان قرار دهد. البته انقلاب عظيم اسلامى ما به‏دست مردم به پيروزى رسيد و ملت ايران عمق توانايى‏ها و ظرفيت فراوان خود را نشان داد؛ اما اين ملت بدون امام و مکتب سياسى او قادر به چنين کار بزرگى نبود. مکتب سياسى امام ميدانى را باز مى‏کند که گستره‏ى آن حتّى از تشکيل نظام اسلامى هم وسيع‏تر است. مکتب سياسى‏يى که امام آن را مطرح و براى آن مجاهدت کرد و آن را تجسم و عينيت بخشيد، براى بشريت و براى دنيا حرف تازه دارد و راه تازه پيشنهاد مى‏کند. چيزهايى در اين مکتب وجود دارد که بشريت تشنه‏ى آنهاست؛ لذا کهنه نمى‏شود. کسانى که سعى مى‏کنند امام بزرگوار ما را به عنوان يک شخصيت متعلق به تاريخ و متعلق به گذشته معرفى کنند، در تلاشِ خود موفق نخواهند شد. امام در مکتب سياسى خود زنده است، و تا اين مکتب سياسى زنده است، حضور و وجود امام در ميان امت اسلامى، بلکه در ميان بشريت، منشأ آثار بزرگ و ماندگار است.
مکتب سياسى امام داراى شاخصهايى است. من امروز چند خط از خطوط برجسته‏ى اين مکتب را در اين‏جا بيان مى‏کنم. يکى از اين خطوط اين است که در مکتب سياسى امام، معنويت با سياست در هم تنيده است. در مکتب سياسى امام، معنويت از سياست جدا نيست؛ سياست و عرفان، سياست و اخلاق. امام که تجسم مکتب سياسىِ خود بود، سياست و معنويت را با هم داشت و همين را دنبال مى‏کرد؛ حتّى در مبارزات سياسى، کانون اصلى در رفتار امام، معنويت او بود. همه‏ى رفتارها و همه‏ى مواضع امام حول محور خدا و معنويت دور مى‏زد. امام به اراده‏ى تشريعى پروردگار اعتقاد و به اراده‏ى تکوينىِ او اعتماد داشت و مى‏دانست کسى که در راه تحقق شريعت الهى حرکت مى‏کند، قوانين و سنت‏هاى آفرينش کمک گار اوست. او معتقد بود که: «وللَّه جنود السّماوات و الأرض و کان اللَّه عزيزاً حکيما». امام قوانين شريعت را بستر حرکت خود مى‏دانست و علائم راهنماى حرکت خود به‏شمار مى‏آورد. حرکت امام براى سعادت کشور و ملت، بر مبناى هدايت شريعت اسلامى بود؛ لذا «تکليف الهى» براى امام کليد سعادت به‏حساب مى‏آمد و او را به هدفهاى بزرگِ آرمانى خود مى‏رساند...
شاخص دوم، اعتقاد راسخ و صادقانه به نقش مردم است؛ هم کرامت انسان، هم تعيين‏کننده بودن اراده‏ى انسان. در مکتب سياسى امام، هويت انسانى، هم ارزشمند و داراى کرامت است، هم قدرتمند و کارساز است. نتيجه‏ى ارزشمندى و کرامت داشتن اين است که در اداره‏ى سرنوشت بشر و يک جامعه، آراء مردم بايد نقش اساسى ايفا کند. لذا مردم‏سالارى در مکتب سياسى امام بزرگوار ما - که از متن اسلام گرفته شده است - مردم‏سالارىِ حقيقى است؛ مثل مردم‏سالارى امريکايى و امثال آن، شعار و فريب و اغواگرىِ ذهنهاى مردم نيست
شاخص سوم از شاخصهاى مکتب سياسى امام، نگاه بين‏المللى و جهانىِ اين مکتب است. مخاطب امام در سخن و ايده‏ى سياسى خود، بشريت است؛ نه فقط ملت ايران. ملت ايران اين پيام را به گوش جان شنيد، پايش ايستاد، برايش مبارزه کرد و توانست عزت و استقلال خود را به‏دست آورد؛ اما مخاطب اين پيام، همه‏ى بشريت است. مکتب سياسى امام اين خير و استقلال و عزت و ايمان را براى همه‏ى امت اسلامى و همه‏ى بشريت مى‏خواهد؛ اين رسالتى است بر دوش يک انسان مسلمان. البته تفاوت امام با کسانى که براى خود رسالت جهانى قائلند، اين است که مکتب سياسى امام با توپ و تانک و اسلحه و شکنجه نمى‏خواهد ملتى را به فکر و به راه خود معتقد کند. امريکايى‏ها هم مى‏گويند ما رسالت داريم در دنيا حقوق بشر و دمکراسى را توسعه دهيم. راه گسترش دمکراسى، کاربرد بمب اتم در هيروشيماست؟! توپ و تانک و جنگ‏افروزى و کودتاگرى در امريکاى لاتين و آفريقاست؟! امروز هم در خاورميانه اين همه دغل بازى و فريبگرى و ظلم و جنايت به چشم مى‏خورد. با اين وسايل مى‏خواهند حقوق بشر و رسالت جهانى‏شان را گسترش دهند! مکتب سياسى اسلام فکر درست و سخن نوى خود را با تبيين در فضاى ذهن بشريت رها مى‏کند و مثل نسيم بهارى و عطر گلها در همه‏جا مى‏پيچد...
شاخص مهم ديگر مکتب سياسى امام بزرگوار ما پاسدارى از ارزشهاست، که مظهر آن را امام بزرگوار در تبيين مسأله‏ى ولايت‏فقيه روشن کردند. از اول انقلاب اسلامى و پيروزى انقلاب و تشکيل نظام اسلامى، بسيارى سعى کرده‏اند مسأله‏ى ولايت‏فقيه را نادرست، بد و برخلاف واقع معرفى کنند؛ برداشتهاى خلاف واقع و دروغ و خواسته‏ها و توقعات غيرمنطبق با متن نظام سياسى اسلام و فکر سياسى امام بزرگوار. اين‏که گاهى مى‏شنويد تبليغاتچى‏هاى مجذوب دشمنان اين حرفها را مى‏پراکنند، مربوط به امروز نيست؛ از اول، همين جريانات و دست‏آموزها و تبليغاتِ ديگران اين حرفها را مطرح مى‏کردند....
آخرين نکته ‌اي که به عنوان شاخصه ي مکتب سياسي امام عرض مي کنم مسئله عدالت اجتماعي است عدالت اجتماعي يکي از مهمترين و اصلي ترين خطوط در مکتب سياسي امام بزرگوار ماست. در همه ي برنامه‌هاي حکومت –در قانونگذاري و در اجرا و در قضا-بايد عدالت اجتماعي وپرکردن شکافهاي طبقاتي- مورد نظر و هدف باشد.

«فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم پانزدهمين سالگرد ارتحال امام خميني(ره) 14/3/1383»