دکتر علي‌اکبري رئيس دانشگاه ايلام: هيجان آغاز سال تحصيلي از جمله لحظات فراموش نشدني عمر اينجانب بوده و خواهد بود/ براي دکتر علي‌اکبري آن همه شور و شعف و تکريم دانشجوي جديد يک فرصت است تا عشق خود به جوانان وطن، آينده‌سازان و آناني که مکاني بنام دانشگاه ايلام را برگزيده‌اند، ابراز نمايد / چشم به راه  دانشجويان عزيز هستيم تا بيايند و ببينند که دانشگاه براي حضور دوباره آنان چقدر تغيير کرده است، چراکه هميشه حواسشان به تغييرات بود.

به گزارش روابط عمومي، دکتر علي‌اکبري رئيس دانشگاه ايلام در دلنوشته‌اي به مناسبت آغاز سال تحصيلي  جديد و خوش‌آمدگويي به دانشجويان نوورود، مطالبي را به شرح ذيل بيان کردند:

     آغاز سال تحصيلي را هميشه بهار تعليم و تربيت مي‌خوانيم. هيجان آغاز سال تحصيلي، حضور دانشجويان نوورود، همراهي پردغدغه والدين، حضور گرم دانشجويان قديمي در قالب ‌کميته استقبال، استقرار همه بخش‌هاي دانشگاه در مکاني واحد به نشان احترام ميزبان به مهمانان جديد، مهيا شدن براي حضور در اردوي دانشجويان ورودي جديد در بهترين لباس‌ و شکل ممکن، دغدغه اولين برداشت آن‌ها از اين مکان جديد که دل‌انگيز باشد نه مأيوس کننده، از جمله لحظات فراموش نشدني عمر اينجانب بوده و خواهد بود.

 اما امروز پديده کرونا نه تنها سلامت جامعه را نشانه گرفته، که هيجان وصف‌ناپذير استقبال از دانشجويان ورودي جديد را هم مي‌خواهد به فراموشي بسپارد. «کوويد  19» بيرحمانه نمي‌داند، که براي دکتر علي‌اکبري آن همه شور و شعف و تکريم دانشجوي جديد يک فرصت است تا عشق خود به جوانان وطن، آينده‌سازان، و آناني که مکاني بنام دانشگاه ايلام را برگزيده‌اند، ابراز نمايد. کوويد 19  نمي‌داند که ما به عشق آن‌ها زنده‌ايم. او نمي‌داند که دل بسي تنگ است براي استقبال‌هاي پر هيجان سالن آيت‌اله حيدري، براي کف زدن‌هاي مستمر و براي انرژي روح بخشي که ميخکوب مي‌کرد هر کسي را که به جمع ما مي‌پيوست. کوويد 19 نمي‌داند که کَل کَل انجمن اسلامي، جامعه اسلامي و بسيج براي نه تنها موجب آزار نبود بلکه مثل سوخت، موشک توسعه دانشگاه را به پيش مي‌برد. او نمي‌داند که جمع فرهيخته ما براي تنوع ايده‌هاي سياسي چه ظرفيتي دارد  تا آنجا که حضور حسن عباسي ها، زيباکلام ها، مصلحي ها و رسايي­ ها را در سالن هضم مي‌کرد. کوويد 19 جشنواره حرکت ما را از حرکت، کانون‌هاي فرهنگي هنري را از برگزاري محفل اُنس با قرآن، دانشجويان خوابگاه را از جشن شب يلدا‌ و کانون تئاتر را از آنهمه خلاقيت بازداشت. کانون موسيقي ديگر چه بنوازد؟  راديو دانشگاه براي که برنامه اجرا کند تا پژواک ايده و نظر دانشجويان باشد؟ کجاست کانون نماز و مناسبت‌ها که مدعي برگزاري هر مناسبتي باشد؟ يا هيات علي‌اکبر تا دغدغه محرم و صفر و دعا داشته باشد؟ جشنواره رويش کجاست تا رويش استعدادهاي جديد انجمن‌هاي علمي دانشجويي را نظاره گر باشيم؟ نشريات دانشجويي چگونه به رقابت بپردازند؟ کانون هاي هلال احمر و همياران سلامت فعاليت‌هايي خود را چگونه به خوبي اجرا نمايند؟

آخ کرونا تو با ما چه کردي؟ آن شوق و نشاط شورآفرينِ مناظرات دانشجويي، تريبون‌هاي آزاد، جسارت‌هاي صادقانه دانشجويان نسبت به رييس و مديران دانشگاه، نقدهاي بي‌شيله و پيله، دغدغه‌هاي تمام نشدني سلف سرويس، اياب و ذهاب و خوابگاه‌هاي دانشجويي را به کجا بردي؟ مي‌دانستي که اينها عشق ما بودند؟ مي‌خواستي انتقام کدام کار گذشته را از ما بگيري؟

من براي دانشجويان، براي فرزندانم بسي دلتنگم، دلتنگ شور واشتياق‌شان،  عَتاب و خطاب‌شان، دلتنگ آرمان گرايي‌شان، عصبانيت مَليح شان، دلتنگ رابطه شيرين پدر فرزندي که در بين ما وجود داشته و دارد.

کوويد 19، بدان سال تحصيلي را اينچنين دوست نداريم. کوويد 19 بدان به اميد بازگشت‌شان هنوز هم شب و روز در تلاشيم، به احترام آنها استخر آماده افتتاح کرده‌ايم، مجتمع گلخانه‌اي جديد ساخته‌ايم، خوابگاه‌ها را بازسازي و نوسازي کرده‌ايم، بقول‌مان براي احداث سَردر وفادار مانده‌ايم، مرکز نوآوري و شکوفايي را راه‌اندازي کرده ايم و برج فناوري را به زودي افتتاح مي­کنيم، براي جلب رضايت‌شان فضاي سبز دانشگاه را زيباتر کرده‌ايم، مبلمان شهري جديد، نصب آلاچيق و توسعه بوستان بلوط، براي آنها و به احترامشان بوده است.

کرونا من دوست ندارم سال آخر مديريتم را بدون آن‌ها سپري کنم. دوست دارم دانشگاه را دو دستي به تقديمشان کنم. آخر آن‌ عزيزان مرا پدر دانشگاه مي‌دانستند و پدر همه تلاشش را براي رضايت فرزندانش بکار مي بندد.

کوويد 19 زودتر برو که تا انتظار براي مهمانان خوش قامت و رعنايم به سرآيد. چشم به راهشان هستم تا بيايند و ببينند که دانشگاه براي حضور دوباره آنان چقدر تغيير کرده است. چراکه هميشه حواسشان به تغييرات بود. هيچ چيز به اندازه رضايتشان مرا مسرور نمي‌کرد. کوويد 19 منتظر کف زدن‌هايشان هستم. منتظر قهرهاي شيرين و اختلاف سليقه‌هاي  قابل تأمل شان، که تا پاي مصلحت دانشگاه به ميان مي‌رسيد در يک جبهه قرار مي‌گرفتند، هستم.

کوويد 19، زودتر برو، اينجا جاي عزيزان ديگر است. دختران و پسراني خوش‌فکر و خوش‌قامتي که اگر نباشند، دانشگاه بي‌روح، کسل کننده، غم‌زده و بي‌حرکت است، اينجا جاي سرمايه‌هاي آينده مملکت است، اينجا جاي دانشجويان عزيز جديد و قديم دانشگاه ايلام است.

کوويد 19، زودتر برو ما امسال در ليست دانشجويان جديد، 250 دانشجوي نوورود بين‌المللي هم داريم. مي‌داني که رسيدگي به امورات آن‌ها چقدر زمان نياز دارد. آن‌ها هم با «رييس جامعه‌الايلام» کار دارند. بايد به فکرشان  باشيم. زمان شروع رقابت تشکل‌هاي سياسي دانشجويي است، يارگيري، انتخابات و تلاششان براي کسب جايگاه شوراي فرهنگي را نمي‌داني چقدر هيجان‌انگيز است.

کوويد 19 نمي‌دانم قبلاً چه کاره بوده‌اي، هرچه بوده‌اي، مطمئنم رييس دانشگاه نبوده‌اي. چون اگر تنها يک روز اين‌ همه لذت را تجربه مي‌کردي دلت نمي‌آمد، دانشگاه را به اين روز بياندازي.  اما با همه اين‌ها،  بدان که ما متوقف يا مستأصل نخواهيم شد. آموزش و پژوهش دانشگاهي با اميد و دلگرمي مسير خود را طي خواهد نمود. به لطف خدا و به همت همکاران و اعضاي هيأت علمي توانمندمان، آموزش را در فضاي مجازي به پيش خواهيم برد و با گذشت اين ايام سخت کرونايي دوباره در دانشگاه جمع‌مان جمع خواهد شد و دانشگاه ايلام از حضور گرم دانشجويان جان دوباره خواهد گرفت.

دانشجويان عزيزي که امسال به عنوان ورودي جديد به جمع ما پيوسته‌ايد صميمانه به شما عزيزان خير مقدم عرض مي‌نمايم و اميد دارم که با همت و تلاش خود و انجام وظيفه دانشگاه، آينده‌اي روشن را رقم خواهيم زد. چشم براه حضور همه دانشجويان عزيز دانشگاه ايلام هستم. «به اميد آن روز».

نوستالژي  -  مراسم استقبال از  دانشجويان  ورودي جديد دانشگاه ايلام در سال‌هاي گذشته: