13 آبان در تاريخ انقلاب اسلامي برگي زرين و مقطعي حساس و مناسبتي پرخاطره است.14 سال بعد از تبعيد حضرت امام (ره) در روز 13 آبان 1357 فرزندان امام و صدها دانش آموز و دانشجو در مقابل دانشگاه تهران و خيابان‌هاي اطراف با شعار درود بر خميني و مرگ بر شاه پايه‌هاي حکومت را به لرزه در آوردند و با گلوله هاي مأموران شاه به خاک و خون غلتيدند.
دانش آموزان همچون ساير گروه‌هاي ملت در اطاعت از فرمان حضرت امام (ره) که همه را دعوت به مبارزه بي‌امان با رژيم امريکايي شاه مي‌کرد، سر از پا نمي‌شناختند و نجات اسلام را در پيروي کامل از امام (ره) سازش ناپذير مي‌دانستند. اين طبقه جوان و فعال جامعه به‌حق يکي از ارکان و پايه‌هاي مهم انقلاب پيروزمند اسلامي بودند.
صبح روز 13 آبان 1357 دانش آموزان در حالي که مدارس را تعطيل کرده بودند رو به سوي دانشگاه نهادند تا بار ديگر پيوندشان را با رهبر بت شکن خويش به جهان اعلام نمايند. اين جوانان پرشور خداجو گروه گروه داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجويان و گروه‌هاي ديگري از مردم در زمين چمن دانشگاه اجتماع کردند.
مأموران شاه، دانشگاه را به محاصره خود درآورده بودند تا چنانچه فرياد حق‌طلبانه از گلويي برخاست آن را با گلوله پاسخ دهند. دانش آموزان در کناره نرده‌ها و زمين چمن اجتماع کرده بودند و فرياد مقدس الله اکبر آنان فضا را مي‌شکافت و تا فاصله‌هاي دور طنين مي‌انداخت.
ساعت يازده صبح مأموران ابتدا چند گلوله گاز اشک‌آور در ميان دانش آموزان و دانشجويان پرتاب کردند. اجتماع‌کنندگان در حالي که به سختي نفس مي‌کشيدند، صداي خود را رساتر کردند و با فرياد دشمن شکن الله اکبر لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.
در اين هنگام تيراندازي آغاز شد و لاله‌هاي انقلاب يکي پس از ديگري در خون غلتيدند. جوانان با فرياد الله اکبر و با شعارهاي مرگ بر امريکا و مرگ بر شاه به شهادت رسيدند و انقلاب خونين اسلاميشان را تداوم بخشيدند و دشمنان اسلام را بيش از پيش به رسوايي و شکست کشاندند. در اين واقعه 56 تن شهيد و صدها نفر مجروح شدند.
در همان ساعات اوليه نيروهاي ضربت وارد دانشگاه شدند و دانشجويان و دانش آموزان براي مقابله با اين حمله آتش افروختند و به دنبال آن مأموران پس از چند متر پيشروي در دانشگاه آنجا را ترک کردند.
با شدت گرفتن تظاهرات، مأموران حکومت نظامي خيابان‌هاي اطراف دانشگاه و قسمتي از خيابان انقلاب را بستند و دانشجويان و دانش آموزان در خيابان‌هاي اطراف پراکنده شدند. تظاهرکنندگان در چند نقطه خيابان‌هاي جمهوري اسلامي و ولي عصر(عج) و خيابان‌هاي منشعب از آن آتش افروختند و با دادن شعار الله اکبر و لا اله الا الله خود را از حملات ددمنشانه مأموران نجات مي‌دادند.
ساعت دو بعداز ظهر مجدداً سربازان حکومت نظامي روي دانشجويان و دانش آموزان که در داخل دانشگاه بودند، تيراندازي کردند که در همان لحظات اول عده‌اي از دانشجويان به زمين افتادند و در خون غلتيدند.
دانشجويان و دانش آموزان با پلاکاردهايي که در آن شمار کشته‌شدگان دانشگاه را نوشته بودند با دادن شعار الله اکبر خميني رهبر به راه پيمايي پرداختند. جنگ و گريز مأموران نظامي با دانشجويان و دانش آموزان تا پاسي از شب ادامه داشت.
