به گزارش خبرنگارروابط عمومي بمناسبت گراميداشت  دهه سرآمدي آموزش ،مراسمي با حضورجناب آقاي دکتر علي اکبري  رياست محترم دانشگاه، دکتر مصطفي نعمتي معاون آموزشي و تحصيلات تکميلي ، دکتر شيرخاني معاون فرهنگي، مديران آموزشي، استعداد درخشان و تحصيلات تکميلي، معاونين آموزشي دانشکده ها و جمعي از اساتيد ودانشجويان مقاطع کارشناسي ارشد و دکتري،درسالن فرزانگان دانشگاه برگزار گرديد. درابتداي اين نشست دکتر نعمتي معاون آموزشي و تحصيلات تکميلي دانشگاه هدف از برگزاري جلسه را استماع نقطه نظرات، انتقادات و پيشنهادات دانشجويان دانست و به اهميت نقش وجايگاه دانشجويان تحصيلات تکميلي  در دانشگاه  وتاثيرارزشمند آنان در پيشرفت و ترقي  دانشگاه پرداختند. سپس به اهم وظايف دانشجويان در دانشگاه و انتظاراتي که از آنها مي رود را برشمردند.و نکاتي در ارتباط با حضور بيشتر دانشجويان در دانشگاه ، دقت و توجه بيشتر نسبت به  تکميل فرمهاي ارزيابي اساتيد،برخورداري از ديدگاه واقع بينانه و مسئولانه  و همچنين بهره مندي شايسته از اوقات حضور خود جهت مطالعه، تحقيق و مشاوره  مطالبي عنوان نمودند.

معاون آموزشي دانشگاه اظهارداشت : توجه به نقش پايان نامه در دوره هاي تحصيلات تکميلي، عنايت ويژه به انتخاب موضوع پايان نامه هاي کارشناسي ارشد و رساله هاي  دکتري نقش مهمي درتحصيل شماخواهدداشت.

 دکتر نعمتي در پايان، دانشجويان را به تلاش بيشتر در جهت کمک و تعاون درراه اندازي شرکتهاي دانش بنيان و همکاري با مرکز رشد دانشگاهدعوت نمودند.
دکتر جواد چراغي، مدير تحصيلات تکميلي دانشگاه ايلام نيز در اين نشست اظهار کرد: در دنيا هر واژه تعريف خاص خود را دارد و مراکز علمي به سه دسته1- دانشگاه، 2- پژوهشگاه و3- شرکتهاي و موسسه هاي دانش بنيان که با کار علمي تحقيقي سرو کار دارند که در جهت رفع نياز و يا ايجاد نياز خدمت مي کنند از اين دسته مي توان به شرکتهاي بزرگ اپل، سامسونگ و .. اشاره کرد و ازطرفي به مؤسسه هاي تحقيقاتي و علمي از قبيل مؤسسه رويان، مرسسه رازي و ... اشاره کرد. 
ولي بحث دانشگاهها که هدف از تشکيل آنها آموزش آکادميک بوده در برخي کشورهاي توسعه يافته که حدود 800 سال از عمر آن مي گذرد، بر حسب همان تفکر اوليه، قسمت عمده فعاليتهايش پرداختن به آموزش است، هرچند مي تواتند به امر پژوهش هم بپردازند.  
و اما بحث پژوهشگاه که خواستگاه و فعاليت عمده آن  پرداختن به امر پژوهش و تحقيق است که بويژه بعد از جنگ جهاني دوم بطور جدي تري دنبال شد و اين مسئله مورد اقبال کشورها قرار گرفت تا فرآيند پژوهش و تحقيق در مسير اصلي خود دنبال شود. در کشورايران بدليل نبود پژوهشگاه، دانشگاهها باراصلي پژوهش را به  دوش گرفتند و در اين رهگذر با رويکرد وزارتين و پژوهشي کردن هرچه بيشتر دانشگاهها، آموزش مغفول ماند وکم رنگتر شد. عضو هيات علمي  نيز به سمتي سوق داده شد که تمام هم وغم خود را مصروف پزوهش و توليد مقاله نمايد و مهمتر اينکه در دانشگاه کسي بخاطر کم کاري در آموزش، خللي در برنامه ارتقاء و اخذ رتبه اش بوجود نمي آيد. در صورتيکه فعاليت پژوهشي بعنوان يک مانع بزرگ و وتويي سر راه ارتقاء اعضاي هيات علمي قرار گرفته است که بدون رعايت يکايک مواد و بندهاي آن ارتقا هيات علمي تقريباً غير ممکن است. با اين ساختار قاعدتاً عضو هيات علمي دانشگاه مجبور است که از آموزش و تدريس خود کم کند و به پژوهش توجه هميشگي و خاص داشته باشد. اين وضعيت عدم توجه و دلسردي نيز به دانشجويان سرايت کرده است و نسبت به در س و آموزش  تقريبا بي اعتنا شده اند. بطور خلاصه بايد گفت که بحث آموزش در دانشگاهها (که رسالت اصلي ان آموزش عاليه و آکادميک است) رو به ضعف گذاشته و کم فروغتر از گذشته دنبال مي شود.  
چراغي با اشاره به بحث بومي گرايي در دانشگاهها بعنوان يک مشکل جدي در نظام آموزش عالي گفت: در سالهاي گذشته در يک کلاس 35 ، 40 نفره حداقل 20 تا 25 نفر دانشجو از استانهاي ديگر در کنار هم حضور داشتند که اثرات فرهنگي و جامعه شتاختي خوبي داشت. و کمترين فايده اش اين بود که دانشجوي بومي ايلامي در کنار آموختن علم خود، با فرهنگ ها، معاشرت و نحوه برخورد با ديگر مردم کشور آشنا مي گشت و در امرمراودات خود پخته تر مي گشت. حال با اين نوع نگاه که تحصيل در دانشگاههاي نزديک خانه و شهر دانشجو مي تواند او و خانواده ا ش را در امر اقتصادي ياري نمايد، امر واقعي و قابل دفاعي است، ولي  نگاه صرفاً مادي و مالي به قضيه چاره ساز نيست و نبايد از مسائل مهمتري چون تفکر و دانش محوري دانشجويي که قرار است آينده کشور را بدستش سپرد، براحتي گذشت و صرفاً به آن بعد از زندگي دانشجو توجه نمود. بدين منظور اگر پديده بومي گرايي کمرنگتر شود شايد در دراز مدت کمتر متضرر شويم. 
چراغي با بيان اينکه عدم توازن در توزيع رشته ها را از ديگر مشکلات نظام آموزش عالي استان عنوان کرد و گفت: رشته هاي تحصيلي دانشگاهي تناسب چنداني با مطالعات نياز سنجي  و رفع تنگناهاي استان ندارد و بخاطر اينکه کمتر هزينه کنيم و عايدي بيشتري داشته باشيم، به ظرفيت هاي استان از قبيل نفت و گاز و همچنين بعد دامپروري، دامپزشکي و کشاورزي عنايت بيشتري شده تا به مقصود نهايي که همان خروج از بن بست، رونق اقتصادي و توسعه  فرهنگي، اجتماعي و ... است برسيم