شهيد آيت الله دکتر مفتح با قبول امامت مسجد جاويد در سال 1352 هسته اي ديگر را در جهت تجمع نيروهاي مسلمان مبارزه و سنگري براي ارائه اسلام راستين و جبهه اي براي مبارزه با رژيم پهلوي ايجاد کرد.

وي ابتدا اقدام به تشکيل کتابخانه اي در مسجد کرد و سپس با تشکيل کلاس‌هاي مختلف از جمله اصول عقايد، فلسفه، اقتصاد، تفسير قرآن، نهج البلاغه، عربي، تاريخ اديان، جامعه شناسي و... براي دانشجويان و نيز کلاس‌هاي ديگري در سطح دانش آموزان اقدامي مؤثر در جهت بالابردن سطح آگاهي هاي مذهبي به صورتي منظم و سيستماتيک و همچنين ايجاد زمينه براي آشنايي و تشکل در جهت پيشبرد انقلاب اسلامي کرد تا اين که در سوم آذر ماه 1353 با دستگيري شهيد آيت الله مفتح و آيت الله العظمي سيد علي خامنه اي مسجد جاويد تعطيل شد.

شهيد مفتح؛ مظهر وحدت حوزه و دانشگاه

شهيد آيت الله دکتر محمد مفتح از جمله روحانيون روشنفکر و روشنگري بود که نقش مهمي در نهضت اسلامي مردم ايران به رهبري امام خميني ايفا کرد.

ايشان، همچنين قدم هاي موثري در راه ايجاد وحدت بين حوزه‌هاي علميه و دانشگاه و دوقشر روحاني و دانشگاهي برداشت. ايشان که از اعضاي اوليه شوراي انقلاب هم بود در روز 27 آذر 1358 در حياط خلوت دانشکده الهيات دانشگاه تهران با شليک چند گلوله از سوي تروريست‌ها به شهادت مي‌رسد و اين روز به پاس تلاش‌هاي آن بزرگوار روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاري شده است.

کودکي و تحصيلات مقدماتي

شهيد آيت الله دکتر محمد مفتح در سال 1307 ه.ش در خانواده‌اي روحاني در همدان به دنيا آمد. پدر ايشان مرحوم حجت الاسلام حاج شيخ محمود مفتح از وعاظ بزرگ همدان بود.  استعداد فراوان و عشق زياد شهيد به تحصيل باعث شد که بزودي مراحل مختلف تحصيل را بگذراند، به نحوي که ديگر حوزه همدان براي او قابل استفاده نبود و لذا در سال 1322 در حالي که تنها 15 سال داشت براي ادامه تحصيل به حوزه علميه قم مهاجرت کرد.

پس از ورود به قم در حجره اي در مدرسه دارالشفاء اقامت کرده و شبانه روز به تحصيل علم پرداخته از محضر اساتيد بزرگي همچون حضرت آيت الله العظمي امام خميني، مرحوم آيت الله علامه طباطبائي، مرحوم آيت الله داماد، مرحوم آيت الله حجت و ... استفاده کرد و بزودي دوره کامل خارج علوم مختلف حوزه را گذارند و جامع منقول و معقول شد تا اينکه به درجه اجتهاد نائل آمد و به عنوان مدرسي در حوزه به تدريس پرداخت، به نحوي که حوزه‌هاي درسي ايشان در زمينه هاي مختلف خصوصاً فلسفه از رونق خاصي برخوردار بوده و از پراستفاده ترين حوزه هاي درسي براي فضلاي قم محسوب مي‌شد.

 در کنار تحصيل در حوزه، شهيد مفتح به تحصيل علوم جديده پرداخته و مدارج مختلف تحصيلات جديده را نيز گذرانده و پس از مدت نسبتاً کوتاهي موفق به اخذ درجه دکتري (P.H.D) در رشته فلسفه شد.  فعاليت هاي ايشان در مسائل اجتماعي و سياسي و آشنايي که از نزديک با حوزه و دانشگاه و کليه مسائل آن پيدا کرده بودند سبب شد که استاد شهيد از سال‌هاي بسيار قبل، به اهميت وحدت فيضيه و دانشگاه پي برد.

مقاله ايشان تحت عنوان «وحدت مسجد و دانشگاه» که در سالهاي ‌حدود 1340 در نشريه مکتب اسلام قم چاپ شده خود به خوبي نشانگر نوع تفکر و تلاش عملي استاد مفتح در زمينه ايجاد اين وحدت از آن سال‌هاست.

با شروع قيام حضرت امام خميني(ره) شهيد مفتح که يکي از شاگردان نزديک ايشان بود، از روز اول قيام پشت سر امام مبارزات خود را اوج بيشتر داد.  منبرهايي که ايشان در شهرهاي آبادان، خرمشهر، اهواز و... مي رفتند بارها منجر به دستگيري و تبعيد ايشان شد ولي شهيد مفتح مجدداً در مناسبت بعدي براي منبر به آن شهرها مي رفتند تا بالاخره در آخرين بار ايشان را دستگير و تبعيد کرده و ممنوع الورود به استان خوزستان کردند.

*تدريس در دانشکده الهيات به شوق همکاري با آيت‌الله مطهري

غناي علمي استاد، تبحر و تسلط ايشان به علوم جديده و قديم، بيان شيوا و قلم قدرتمند ايشان دانشکده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران را بر آن داشت تا رسماً از ايشان دعوت به عمل آورد تا به تدريس در آن محل بپردازد. شهيد مفتح به شوق همکاري با استاد شهيد آيت الله مطهري تدريس در دانشکده الهيات را پذيرفت و از سال 1349 در تهران اقامت گزيد.

*مسجد جاويد؛ سنگر مبارزه با ظلم و الحاد

شهيد آيت الله دکتر مفتح با قبول امامت مسجد جاويد در سال 1352 هسته اي ديگر را در جهت تجمع نيروهاي مسلمان مبارزه و سنگري براي ارائه اسلام راستين و جبهه اي براي مبارزه با رژيم پهلوي ايجاد کرد.

وي ابتدا اقدام به تشکيل کتابخانه اي در مسجد کرد و سپس با تشکيل کلاس‌هاي مختلف از جمله اصول عقايد، فلسفه، اقتصاد، تفسير قرآن، نهج البلاغه، عربي، تاريخ اديان، جامعه شناسي و... براي دانشجويان و نيز کلاس‌هاي ديگري در سطح دانش آموزان اقدامي مؤثر در جهت بالابردن سطح آگاهي هاي مذهبي به صورتي منظم و سيستماتيک و همچنين ايجاد زمينه براي آشنايي و تشکل در جهت پيشبرد انقلاب اسلامي کرد تا اين که در سوم آذر ماه 1353 با دستگيري شهيد آيت الله مفتح و آيت الله العظمي سيد علي خامنه اي مسجد جاويد تعطيل شد . شهيد مفتح حدود 2 ماه در زندان رژيم زير شديدترين شکنجه ها بسر برد.

*مسجدي که قلب تپنده انقلاب بود

حدود 2 سال پس از آزادي از زندان شهيد آيت الله دکتر مفتح امامت مسجدي در نزديکي حسينيه ارشاد را پذيرفته و آن مسجد را «قبا» ناميد و بدين صورت مسجد قباي ديگري در راستاي مسجد قبا در صدر اسلام بنياد نهاده شد تا سنت هاي اصيل رسول خدا و خاندان پاکش را احيا کند.

اين مسجد را به عنوان بزرگترين سنگر در جريان مبارزات انقلاب اسلامي درآورد. جمعيت هاي چندين صدهزار نفري که در سالهاي 56 و 57 در سخنراني هاي ماه مبارک رمضان در مسجد گرد مي آمد، تا آن زمان بي سابقه بوده و رعب و وحشت زيادي در دل رژيم منفور پهلوي ايجاد مي کرد.

*فعاليت در لبنان؛ اقدامي عملي براي گسترش انقلاب

در جريان جنگ هاي داخلي لبنان که رژيم صهيونيستي اشغالگر با همکاري رژيم‌هاي مرتجع منطقه براي سرکوبي شيعيان و فلسطيني هاي مسلمان به پا خاسته مقيم لبنان برپا کرده بود، شهيد آيت الله دکتر مفتح اقدام به جمع آوري اعانه به مقدار زياد کرد و آنها را به لبنان فرستاد. او معتقد بود اساسي ترين کار براي پيشرفت هرچه بيشتر شيعيان لبنان، بالاتر بودن سطح آموزش و فرهنگ آنان مي باشد، علي هذا براي جنگ زدگان لبنان دو برنامه کوتاه مدت و درازمدت داشت. در برنامه کوتاه مدت سعي بر آن داشت تا مخارج تحصيلي کودکان شهداي لبنان را تأمين کند و در اين راه موفق شد عده زيادي از بازماندگان شيعيان جنگ زده را با تأمين مخارج تحصيل و پوشاک و غذا راهي مدارس بکند.

هدف وي از اجراي برنامه درازمدت اين بود که يک مرکز و مجتمع آموزشي شيعي در لبنان ايجاد کند و با اين اقدام دست به اساسي ترين کار در جهت از بين بردن عقب افتادگي شيعيان لبنان زد.

*نماز عيد فطر؛ نقطه عطفي در حرکت انقلاب

شهيد مفتح در رمضان سال 1356 اقدام به تشکيل جلسات سخنراني در مسجد قبا کرد و از کساني که رژيم آنها را از انجام سخنراني منع کرده بود دعوت کرد و با اين عمل قدم مؤثري را در جهت رسوا کردن رژيم برداشت.

پس از روزهاي سازندگي ماه رمضان 56 شهيد آيت الله دکتر مفتح اعلام کرد که نماز عيد فطر را در زمينهاي قيطريه خواهد خواند.  ساعت 8 صبح پنجشنبه 16 شهريور دکتر مفتح به زمين‌هاي قيطريه آمد و مشاهده کرد که سر تا سر زمين توسط نيروهاي مسلح ارتش شاهنشاهي اشغال شده است.

در اوائل راه ،ارتش شروع به شليک تير هوايي و گاز اشک آور به سوي جمعيت مؤمن و مبارزه کرد اما مردم با روشن کردن آتش و سوزانيدن مقوا در اطراف شهيد مفتح مانع از آسيب رساني گاز به ايشان شدند.  نظاميان شاه کمي پائين تر (خيابان دکتر شريعتي، سر راه شهيد کلاهدوز) حمله کردند و دکتر مفتح را با سرنيزه و قنداق تفنگ به سختي مجروح و مضروب کردند به طوري که امکان حرکت از وي سلب شد.

شهيد مفتح که صبح جمعه 17 شهريور براي مداوا و پانسمان زخمهاي ناشي از تظاهرات ديروز به بيمارستان رفته بود، موقع بازگشت به منزل به وسيله ساواک دستگير شد.  بدين ترتيب در اولين ساعات حکومت نظامي وي با تن و بدني مجروح دستگير و روانه زندان کميته ضد خرابکاري شاه شد.  بعد از 2 ماه که رژيم سابق در اثر اوجگيري انقلاب ناچار به گشودن در زندان‌ها شد شهيد آيت الله دکتر مفتح از زندان آزاد شد.

*بعد از انقلاب به عضويت شوراي عالي انقلاب فرهنگي درآمد

کوشش هاي شبانه روزي استاد مفتح، پس از انقلاب با شدتي بيشتر دنبال شد، لياقت و جديت و کارداني ايشان ناشي از ايمان و اعتقاد عميقشان به انقلاب اسلامي بود.

وي علاوه بر عضويت در شوراي انقلاب با درخواست دانشجويان دانشکده الهيات و بعد از مشورت با استاد مطهري سرپرست دانشکده الهيات شدند و علاوه بر اين سرپرستي کميته منطقه 4 تهران نيز برعهده وي بود.

دکتر مفتح در ادامه ساليان دراز کوشش و تلاش براي وحدت فيضيه و دانشگاه که اسلام بر جامعه حاکم و کشور تحت رهبري هاي حضرت امام به پيش مي رفت به کوشش خود در اين زمينه افزوده در سالگرد شهادت آيت الله حاج سيدمصطفي خميني اقدام به تشکيل سمينار وحدت حوزه و دانشگاه در دانشکده الهيات کرد که اين اولين سميناري بود که تحت اين عنوان برگزار مي شد.

شهادت

دکتر مفتح در ساعت 9 صبح روز سه شنبه 27 آذر 1358 در حياط خلوت دانشکده الهيات دانشگاه تهران با شليک چند گلوله از سوي ضاربين به شدت زخمي مي‌گردد و معالجات در بيمارستان اثري نمي بخشد و حدود ساعت 2 بعد از ظهر همان روز به شهادت مي رسد.